Όταν μαζεύεις τα ασυμμάζευτα

Υπάρχει ένα τραγούδι που λέει «άνθρωποι είμαστε κ σφάλματα κάνουμε». Υπάρχουν κ άλλα άσματα όπου ο καλλιτέχνης στα πατώματα ζητάει συγγνώμες απειλώντας με χαρακίρι. Υπάρχει κ το «τα πάθημου,τα λάθη μου» πάει λέγοντας. Συμπέρασμα; Τα λάθη είναι συνυφασμένα με την ανθρώπινη ύπαρξη κι είναι κι αναπόφευκτα, δεν μπορείς να φυλαχτείς από πουθενά, one way or another θα την πατήσεις. Το θέμα μας έγκειται στο εξής: την έκανες την αποκοτιά. Μετά τί;

Τα λάθη υπάγονται σε διάφορες κατηγορίες. Είναι τα λάθη αμελητέας ποσότητος, είναι κ τα λάθη που μπορεί να σου κοστίσουν μέχρι κ σχέσεις ζωής. Είναι όσα που έχουν μόνο προσωπικές επιπτώσεις, είναι κ αυτά που παίρνουν παραμάζωμα τον άμαχο πληθυσμό. Αυτά που με ένα «έχεις δίκιο,δε θα ξανασυμβεί» καθάρισες, κι εκείνα τα άλλα που οι συνέπειες τους ξεπετάγονται κάθε τόσο κ σου σαμποτάρουν τη ζωή. Τα μεμονωμένα κ τα καθ’ έξη. Κι επειδή τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει, όσο καλά κ αν πιστεύεις εσύ ότι έχεις καμουφλάρει την πατάτα που διέπραξες κάποτε θα κληθείς να πληρώσεις το λογαριασμό κ να εύχεσαι να μην έχουν προστεθεί κ τόκοι.

Το ποιά λάθη θεωρούνται, κι υπό ποιες προϋποθέσεις, ασυγχώρητα είναι προσωπικό θέμα του καθενός. Όπως επίσης κι αν αφορά η ενδεχόμενη πρόθεση του φταίχτη ή αν επικεντρώνεται μόνο στο αποτέλεσμα. Το θέμα μας είσαι εσύ κατηγορούμενε. Έσφαλες. Εντάξει. Το συνειδητοποίησες. Ακόμα πιο εντάξει, διότι το πρώτο βήμα για την διόρθωση του είναι η αναγνώρισή του. Γιατί αν είσαι ένα εγωκεντρικό,αναίσθητο κ αλάθητο στα δικά σου μάτια πλάσμα, εγώ γιατί ξοδεύω τόση ώρα το ηλεκτρονικό μου μελάνι; Εσένα λοιπόν σε πετάω από τον Καιάδα κ ασχολούμαι με τους λοιπούς. Κλείνει η παρένθεση. Αποφάσισες ότι θες κ αξίζεις μια ακόμα ευκαιρία,ότι δεν είσαι αυτό που το λάθος σου σε έκανε να φαίνεσαι. Εν πάσοι περιπτώσει βρε αδερφέ κ ευκαιρία να μη θες, κρίνεις, ότι αν μη τι άλλο οφείλεις μια εξήγηση. Εντάξει κι αυτό αλλά τώρα αρχίζουν τα ζόρια κ τα όργανα.

Μια ξερή συγγνώμη κ το θέμα στο αρχείο, είναι αρκετή αν αργήσεις στο ραντεβού, αλλά δυστυχώς είναι έως κ προκλητικά ειρωνική αν το σφάλμα σου τον άλλο τον προσέβαλε, τον πλήγωσε ή τον έφτασε έως να μη σ’ εμπιστεύεται πια. Μην επαναπαυτείς στο συγχωροχάρτι γιατί κ να σου δοθεί αβασάνιστα, μάλλον σημαίνει ότι απλά τσεκάρει αν όντως το αξίζεις, παρά ότι μονομιάς του πέρασε ο θυμός, η πίκρα, οι αμφιβολίες. Μην σ’απασχολήσει κι καν αν θα στο δώσει. Δείξε έμπρακτα τη μετάνοια σου, προσπάθησε επαναλαμβανόμενα. Μην επιτρέψεις σε κανέναν να σε πει ευθυνόφοβο. Δώσε στον άλλο χρόνο να το επεξεργαστεί κ το δικαίωμα να ξεσπάσει. Οφείλεις και πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου,να εξηγήσεις τις συνθήκες κ το πώς σκέφτηκες κι έπραξες αναλόγως, απέδειξε ότι αξίζεις την ευκαιρία που ζητάς κ μην σταματήσεις μέχρι να βεβαιωθείς ότι τα κατάφερες ή να αντιληφθείς πως κ να απειλήσεις με αυτοκτονία ο άλλος ανένδοτος. Ναι παίζει κ αυτό, αλλά επικεντρωνόμαστε στις ευοίωνες προοπτικές έτσι για αλλαγή.

Αλλά, τζιζ καίει, μην φτάσεις στο άλλο άκρο. Το πιο εύκολο είναι να αυτομαστιγώνεσαι κ να γίνεις ενοχικός. Ακόμα πιο εύκολο, αν ο απέναντι δεν έχει μια στοιχειώδη ωριμότητα, να πατάει σ’αυτό και να σε κουμαντάρει κατά πως θέλει, χτυπώντας σου το σφάλμα σου ή την συγχώρεση που σου έδωσε. Αν δεν μπορείς να το ξεπεράσεις καλό μου,ας χωρίσουν οι δρόμοι μας. Παλεύω για την ευκαιρία σου, αλλά δεν σου επιτρέπω να με θεωρείς το λάθος μου. Αν δεν αντέχεις να με συγχωρήσεις, διώξε με, κι αυτό τιμωρία είναι κ ίσως η χειρότερη. Αλλά αν πας να πάρεις το αίμα σου πίσω, όχι μόνο χάνεις τα δίκια σου, αλλά θα γυρίσω να σκεφτώ ότι τέτοιος που’σαι κ καλά σου έκανα τελικά. Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν κ το βόδι; Όχι. Ενστικτώδης αντίδραση αυτοπροστασίας. Σχοινί είναι,τέντωνε τέντωνε, θα σπάσει.

Περιττεύει θεωρώ να πω, πως αν πας κ ξανακάνεις τα ίδια (γίνεσαι κουραστικός,τόσα υπάρχουν), η διαδικασία δεν πάει φτου κ απ’την αρχή. Πάει μισό λεπτό να γυαλίσω την γκιλοτίνα κ έρχομαι. Αν προλαβαίνεις run for your life ειδάλλως, να ζήσουμε να σε ξεχάσουμε.                               - της Elite In -