Νοσταλγώ

Μεγάλωσα πολύ για να σε θυμάμαι, πόσο μάλλον για να σε νοσταλγώ... Τα χρόνια μου τα μέτρησα ένα-ένα όπως τους χτύπους του ρολογιού, όταν η ώρα χάραζε την απουσία σου. Έχω χορτάσει απο αναμονές, απο λόγια του αέρα και από ξενύχτια δίχως αντίκρυσμα... Η αγκαλιά μου πάντα να περιμένει και στο τέλος της μέρας να κουμπώνει μόνη της. Απόψε νοσταλγώ την απουσία σου το άδειο μας κρεβάτι, μια πόρτα να κλείνει και δύο σώματα σε αντίθετη τροχιά. Απόψε νοσταλγώ την παρουσία σου δύο χέρια μπερδεμένα, δύο χείλη ενωμένα και δύο μάτια ερωτευμένα...

Απόψε νοσταλγώ εσένα..

-  της Μαρίας Μπίλλια -