Θέλω μια ώρα μαζί σου

Θέλω λίγο ακόμα χρόνο μαζί σου. Δε με νοιάζει που θα πάμε αλλά θέλω να’ μαστε οι δυο μας. Με τους άλλους γύρω μας πώς να σου μιλήσω όπως θέλω?

Μη φανταστείς ότι θα σου κάνω πάλι επίθεση ή θα σε ρωτάω πράγματα που ξέρω πως δε θες να απαντήσεις. Εγώ θα μιλάω κ εσύ θα με ακούς. Δε θα σε κοιτάω στα μάτια γιατί θα χάσω τη συγκέντρωσή μου. Να, ορίστε το πρώτο που θα σου πω. Αποσυντονίζομαι όταν με κοιτάς. Κ πάντα έλεγα αυτά που δεν έπρεπε να πω γιατί δεν ήθελα να σου δείξω πόσο σημαντικός ήσουν. Το ήξερες από μόνος σου αλλά δεν το ήξερα εγώ κ έτσι έκανα ό, τι μπορούσα για να πιστεύεις τα αντίθετα. Ε όχι κ να σου τονώσουμε τον εγωισμό έχεις ήδη αρκετό. Χώρια που δεν θα μαζευόσουν μετά γιατί θα σου επιβεβαίωνα όσα υποψιαζόσουν. Κ θα με έβαζες στη λίστα κατακτήσεων σαν όλες τις άλλες κ αυτόματα θα με ξεχνούσες. Λυπάμαι κύριος αλλά το χατίρι δε θα στο κάνω. Ναι, αυτά σκεφτόμουν. Δεν ξέρω γιατί δεν έβλεπα τότε αυτά που καταλαβαίνω τώρα. Ίσως γιατί πίστευα ότι είσαι από αυτούς που έχουν μυαλό κοκόρου, καρδιά αγκινάρας, εγωισμό ατελείωτο κ θράσος που επισύρει θανατική ποινή. Ή μάλλον αυτά με συνέφεραν να πιστεύω γιατί αν παραδεχόμουν τί είσαι δε θα σε άφηνα ποτέ κ δεν έχω μάθει να προσπαθώ για κάποιον, ούτε να μην κάνω του κεφαλιού μου για να μην τον χάσω. Κ τελικά όπως κ να το πάρεις έχασα. Εσένα.

Ήρθαν κ άλλοι μετά. Κ με γοήτευσαν. Πολύ. Αλλά πάντα κάτι έλειπε. Μάλλον γιατί δεν ήταν εσύ. Όταν κάποιος με ζόριζε σκεφτόμουν «ώπα, εδώ είχα αυτόν κ ξαφνικά εσύ που δεν πιάνεις μία μπροστά του μου κάνεις το δύσκολο?».Με τί προσόντα? Ο αυτός λοιπόν, δηλαδή εσύ ,είσαι το τέλειο. Θα έλεγα για όλες αλλά θα πω για μένα γιατί δεν θα με βάλω μόνη μου στο τσουβάλι. Δεν δέχομαι να με ξεχάσεις ή να με ξεπεράσεις γιατί εγώ δεν μπορώ κ βασικά δε θέλω να το κάνω. Γιατί ο οποιοσδήποτε άλλος δίπλα μου μετά από σένα μου φαίνεται συμβιβασμός κ μου πέφτει λίγος. Ντρέπομαι αφάνταστα που το λέω αλλά το ότι με προτίμησες κ με διάλεξες με ανέβασε στο Θεό.

Ξέρεις, όταν ασχολείται μαζί σου κάποιος σαν εσένα δεν γίνεται να μην φουσκώσει η περηφάνια σου. Κ αν είσαι ακόμα κάπως ανώριμη κ άμαθη (μ’ έπιασες απροετοίμαστη για την τελειότητά σου, εσύ φταις!!) προκαλείς τον άλλο για να δεις μέχρι πότε θα αντέξει. Γιατί όσο αντέχει κ ασχολείται επιβεβαιώνεσαι. Ακούγεται σαν ανασφάλεια αλλά δεν είναι. Ένα διεστραμμένο τεστ ήταν για να τσεκάρω τις αντοχές σου κ να επιβεβαιώσω πόσο δεν πτοείσαι. Γιατί κάποιοι σαν εσένα κάποιες σαν εμένα τις αντιμετωπίζουν στα ίσα, δεν φοβούνται μην τις θίξουν ή τις πληγώσουν γιατί ξέρουν ότι δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Δεν τους κολλάνε τη ρετσινιά της «γκόμενας που δεν ξέρει τί της γίνεται» αλλά το τραβάνε κ αυτοί κ όσο πάει. Κ μαλακώνουν μόνο όταν τις δουν να έχουν πρώτα μαλακώσει αυτές απέναντι τους. Το μεγαλύτερο σου κατόρθωμα στη σχέση μας ήταν, όταν μια κακομαθημένη σαν εμένα, την έκανες να σου δείξει αυτή πρώτη την καλή της πλευρά. Κ μετά ακολούθησες κ με εκνεύρισες γιατί εγώ ήθελα να πιστεύω πως αν σου την έδειχνα θα γινόσουν χειρότερος για να με επιβεβαιώσεις. Ενώ οι άλλοι πιστεύουν ότι με έφεραν στα νερά τους κ σταματάνε την προσπάθεια, εσύ χαιρόσουν γιατί έδειξα έστω για λίγο αυτό που ήθελες να πιστεύεις ότι είμαι κάτω απ’ την επιφάνεια. Και γινόσουν καλύτερος απέναντί μου. Κ εγώ πάλι τα κατέστρεφα όλα.

Σου χρωστάω κ μερικές συγγνώμες. Συγγνώμη που δεν σου είπα τίποτα απ’ αυτά όταν έπρεπε. Που σου έδειξα μόνο τα ελαττώματά μου. Που σε έκανα να πιστέψεις ότι ήσουν ένας περαστικός. Που έκανα τα πάντα για να σε διώξω μακριά. Που σε χτύπησα στα αδύναμα σημεία σου, επίτηδες κιόλας. Κ που ακόμα κ τώρα υπάρχει πιθανότητα αν σε δω να στο παίξω άνετη κ να μην σου πω τίποτα.

Τέλος μια συγγνώμη σε μένα. Που πάντα θα σε ψάχνω σε όλους κ ποτέ δε θα σε βρίσκω. Που θα σε συγκρίνω με όλους κ όλοι θα χάνουν κ θα μένω να σκέφτομαι εσένα κ τι είχαμε, αλλά που το έχασα. Που ενώ μπορούσα να το αποτρέψω, σου επέτρεψα να μ’ αφήσεις.   - της Elite In -